“Het grote Ulftse Meiden Mysterie” >> Fc Zutphen MO13-2 – SDOUC MO13-1 1-10 (of 1-11)

Je kent ze wel, de grote mysteriën in de wereld. De Bermudadriehoek, het monster van Loch Ness, Donald Trump als president van de VS en waar komen die lekkere stroopwafels in de rust toch vandaan? Na vandaag kunnen we daar een mysterie aan toevoegen.

Enkele weken geleden mochten we met ons team in Ulft aantreden tegen een gelijkwaardige tegenstander en hielden daar een verdiend punt aan over. Met die wedstrijd in ons achterhoofd mochten we ons vandaag nogmaals gaan meten met de meiden van SDOUC uit Ulft, hopende op weer een gelijkwaardige wedstrijd en wellicht een puntje of drie. Het liep net even iets anders.

Het gras was nog een beetje nat, het regende niet en de temperatuur was goed. Ideale omstandigheden. We waren vandaag met twaalf meiden, waarvan er elf doorlopend gewisseld zouden gaan worden. Niemand komt namelijk aan Imke. Imke speelt sowieso altijd. Is het niet omdat je geen betere keepster op de Zutphense velden vindt, is het wel omdat liever niemand in de goal staat. Elf meiden, waarvan er dus zeven in het veld staan, betekent vier wissels. De snelle rekenaars komen er al snel achter dat een ieder dus minimaal 1/3 van de wedstrijd langs de kant staat. Ondanks dat dit voor de wedstrijd meegedeeld was, vonden de meiden dit tijdens de wedstrijd moeilijk te accepteren. Hier een kleine opsomming van wat een trainer te voortduren krijgt.

“Dikke doei, ik ga er echt niet nog een keer uit.”

“Ik moet er nu echt weer in, anders komt het niet goed.”

“Als ik er weer in mag ben je de liefste trainer.”

“Het is echt niet eerlijk, ik ben er al een keer uit geweest.”

“Als ik je €0,50 geef, mag ik er dan weer in (uiteraard is er direct gewisseld)?”

“Ik weet waar je huis woont…”

En dan heb ik het nog niet gehad over de knuffel die ik kreeg. Zoals je kan lezen is de taak van coach niet te benijden. Oh ja, tussen het wisselen door werd er ook nog gevoetbald.

Het werd al snel duidelijk dat we een zware ochtend zouden krijgen. Na 10 minuten stonden we al 0-2 achter. Naast een paar goede voetbalsters had bij SDOUC ook iedereen een goed schot. De ballen vlogen ons om de oren en in twee gevallen ook tegen de oren. Zowel Juno als Danisha schudde het van zich af en gingen gewoon door…bikkels.

Na tien minuten mocht onze nieuwe aanwinst Nienke haar officiële debuut maken in het leukste meidenteam van Fc Zutphen (zegt elke trainer over zijn/haar team). Nienke traint al een tijdje mee, samen met haar vriendin Marlinde, en heeft nu definitief haar korfbal carrière ingeruild voor een echte sport. Nienke is onvermoeibaar en van harde werkers kunnen we er nooit genoeg hebben. Welkom.

Het was moeilijk voetballen en we kwamen er niet uit. Het enige wat we konden doen was tegenhouden. In de rust stond het 0-5. Op dat moment waren de meiden nog wel redelijk opgewekt. Dit kan ook aan de stroopwafel hebben gelegen.

In de tweede helft begon deze opgewektheid hier en daar wat scheurtjes te vertonen, vooral toen de scheids een achterbal liet doorspelen waar uit gescoord werd. Het onrecht werd voor sommigen net te veel.

Ondanks dat we veel meer aan voetballen toekwamen, kregen we toch nog een aantal doelpunten tegen. De eer werd gelukkig gered doordat Lynn O. in de laatste 5 minuten nog een doelpuntje wist te maken met haar linkerbeen. Het doelpunt van Lotte werd per ongeluk door de scheids aan de verkeerde kan bijgeschreven. Het was toch echt Lotte van Fc Zutphen die hem maakte, welk goal maakt dan toch niet uit?

Volgens de verslaggeving langs de kant was het uiteindelijk 1-10 geworden, volgens de KNVB was het 1-11. Wij houden natuurlijk 1-10 aan, want de KNVB is niet te vertrouwen.

De vraag is nu wel…waar zijn de oorspronkelijke meiden van SDOUC gebleven?

Weet u waar de oorspronkelijke meiden van SDOUC zijn of heeft u ze ergens gezien? Neem alstublieft contact op met de politie.

Laten we de wedstrijd snel vergeten.

Uh … welke wedstrijd?

Een trainer

0