Vijfde gevoelens

Voetbalplaatjes

Toen ik in 1978 ‘op voetbal’ ging kreeg ik er niet één, maar twee hobby’s bij. Want in die tijd hoorde er voor kleine jochies zoals ik een vast onderdeel bij het lid worden van een voetbalclub: het sparen van de voetbalplaatjes van Figurine Panini! Dus veranderde deze jongen van een op de grond zittende 11 jaar oude, meestal met Lego spelende, scholier in een aan tafel zittende verzamelaar van alle 234 gezichten van de eredivisie, seizoen ‘78/’79.

[ux_image id=”22584″]

[gap]

Als mijn geheugen me niet in de steek laat kocht je deze plaatjes, in zakjes van 5 of 6, bij boekhandel van de Brink (voor huis en kantoor) aan de Beukerstraat. Het zakje, eigenlijk meer een envelopje, had je vaak al opengemaakt voor je de winkel uit was. En de teleurstelling als je meteen al zag dat Piet Huyg er weer bij zat (Maar die heb ik al dubbel!) was groot. Dat wordt weer ruilen met iemand. Ruilen deed je natuurlijk op het schoolplein, en dan maar hopen dat niet iedereen Piet Huyg in de aanbieding had, want jij was op zoek naar Bertus Quaars! Er ging altijd een hardnekkig gerucht dat de mensen van Panini sommige spelers bewust schaars maakten, zodat wij die extra zakjes wel moesten kopen. Zou zo maar kunnen.

Ik heb m’n album van dat jaar nog. De niet al te fotogenieke koppen van Piet Schrijvers en Ernie Brandts op de voorkant. Kunnen de Depays en Kluiverts van deze tijd zich nauwelijks voorstellen: niet-fotogenieke topvoetballers. Het is in meerdere opzichten een ware tijdscapsule. Zo was de eredivisie van dat jaar op 11 van de 18 plekken identiek aan vandaag: de uitzonderingen waren de Eagles, MVV, NAC, NEC, Roda JC, Volendam en Haarlem. Haarlem, die mooie club waar volgens mij iedereen wel een zwak voor had in die tijd. Iedereen, met uitzondering van AZ trainer Georg Kessler wellicht. Helaas niet meer onder ons (Haarlem EN Kessler).

De eerste divisie toont echter een vrij schokkend beeld, met clubs als SC Amersfoort, FC Amsterdam, SVV, Veendam, Vlaardingen en Wageningen. Allemaal clubs die ons helaas allemaal ‘ontvallen’ zijn. FC Wageningen, spelend op de prachtige Wageningse Berg, een ‘stadion’ dat nog steeds bestaat, en waar vrijwilligers dagelijks het onderhoud verrichten alsof ze de volgende dag begroet gaan worden door Bram Braam, Zeger Tollenaar of Gerdo Hazelhekke, warmlopend voor de streekderby met SC Amersfoort….

Wat ook opvalt is hoe oud de mannen, allen ergens tussen de 20 en 35 jaar, er in die tijd uitzagen. Kijk je naar Eddie Treytel (32), Wim Woudsma (21) of Dick Nanninga (29), om er maar een paar te noemen, dan kun je je nauwelijks voorstellen dat we het hebben over mannen in de bloei van hun voetbalcarrières.

1978 was ook het jaar van prachtige snorren (kampioen: Abe van den Ban), wilde koppen (kampioen: Koko Hoekstra) en afgedankte Engelsen (elke club had er wel eentje. Wat zal er geworden zijn van Terry Lees, Nick Deacy, Douglas George of John Webb?). En legendarische buitenlandse trainers natuurlijk: Kessler, Jezek, Hughes, Petescu, Kohn en Croon. Oh, en de voorzitter van de Graafschap was ene Jansen Venneboer!

Door het sparen van de plaatjes kon ik in die tijd op commando van elke club de basiself opnoemen, en veel van die namen zijn me nog jaren bijgebleven. Inmiddels beginnen, op bijna 54 jarige leeftijd, de eerste alzheimer verschijnselen wat op te steken, maar als je me 10 jaar terug, ruim 30 jaar nadat ik de plaatjes stuk voor stuk in m’n album plakte, had gevraagd voor welke clubs spelers als Gerrie Schrijnemakers, Kees Storm of Piet Pala speelden, dan wist ik dat.

Weet jij het nu nog? Dan daag ik je uit dat hieronder in de commentaar sectie op te schrijven. Zonder te spieken natuurlijk!