Nummer 44

Geheugen is een vreemd ding. Je kunt jezelf met stelligheid iets herinneren wat in de praktijk heel anders blijkt te zijn gegaan. In de psychologie noemen ze dat geloof ik ‘bias’. Zo ben ik ervan overtuigd, al dan niet correct, dat in het voetbal er ‘vroger’ eigenlijk alleen maar met de nummers 1 – 22 werd gespeeld. In de basis stonden vooral lage nummers, 1 tot 11 doorgaans, met af en toe een uitzondering. Johan Cruijff was natuurlijk zo’n uitzondering, met nummer 14. Bij het WK van 1978 speelde dé uitblinker van Oranje, Rob Rensenbrink, met nummer 12. Om die reden speelde ook ik altijd met nummer 12. Het enige dat Rensenbrink en ik verder gemeen hadden; dat dan weer wel.

Je had volgens mij ook geen tussentijdse transfers en selecties hadden meestal ‘slechts’ een stuk of 18, 19 veldspelers en 2 of 3 keepers. Dus meer dan 22 nummers had je ook helemaal niet nodig. Voor wie het weten wil: bij het WK van Rob Rensenbrink was onze nummer 22 Ernie Brandts… En heel bizar, basiskeeper Jan Jongbloed had nummer 8 (1 was voor Schrijvers). Heel soms, zo tegen het einde van het seizoen, als er af en toe eens een jeugdspeler werd ingepast, moest je misschien wat verder gaan dan 22, maar dat ging dan op z’n hoogst om 3 of 4 gelukkige 17 en 18 jarigen, dus – even rekenen – nummers 23, 24, 25, en heel soms 26.

Op het moment dat ik dit schrijf spelen Brighton en Manchester United tegen elkaar in de Engelse Premier League. Brighton: de verrassing van het jaar hier in Engeland, en nog volop in de strijd voor Europees voetbal. Voor de fans: Veltman is er niet bij (geblesseerd), maar van Hecke (Wie? Zoek ‘m maar op) zit op de bank (nummer 29), net als Malacia (12) en Weghorst (27). De laatste twee natuurlijk wel op een andere bank, schuin achter ‘ETH’. In de achterhoede van Brighton staan onder meer de nummers 25 en 30, voorin loopt een nummer 40, en op de bank zit 51 (Peupion; mooie naam). Bij United zijn ze wat traditioneler, en is Wan-Bissaka met nummer 29 eigenlijk de enige dissonant.

Maar de titel van dit verhaal is nummer 44, dus waar wil ik nou eigenlijk naartoe? Ik wil het hebben over Jaïro Riedewald. Of Jaïro Jocquim Riedewald volgens wikipedia. “Jaïro Jocquim wie?” hoor ik een aantal zeggen. “Voetbalt die nog?” vragen anderen. Een gauw gemaakte veronderstelling, want na een veelbelovende start van z’n cariere bij Ajax (debuut in 2013), en zelfs nog 3 interlands, volgde Jaïro manager Frank de Boer in 2017 naar Crystal Palace in de Engelse Premier League. Een slechte keuze voor beiden weten we nu, maar waar onze Frank het slechts een paar weken volhield bleef Riedewald in Zuid London. En daar is ie zes jaar later nog steeds. Met rugnummer 44.

Dit seizoen viel ie 4 keer in, het jaar ervoor 3 maal. Meestal in de slotfase van een wedstrijd, als er bij een voorsprong nog wat tijd verspild moet worden. In zes seizoenen Crystal Palace heeft ie in totaal in 83 potjes z’n opwachting mogen maken (record was seizoen 20/21: maar liefst 34 keer). In een land waar toch al gauw 60 wedstrijden per jaar worden gevoetbald (competitie + 2 bekertoernooien) is dat een percentage van net boven de 20%. Als we in speelminuten zouden rekenen gok ik dat ie trouwens niet meer dan 10% zal halen. Vaak zit ie niet eens bij de wedstrijdselectie.

“Maar waarom blijft ie daar dan hangen als ie zo weinig aan spelen toekomt?” hoor ik u denken. Logische vraag, want u bent liefhebber, en een liefhebber wil natuurlijk in het veld staan. Wel, er zijn 45.000 redenen waarom Jaïro elke zaterdag weer zonder klagen op de tribune klimt. Of 50.000 als we de € als munteenheid nemen. Want dat verdient hij PER WEEK. Ik zeg ‘verdient’, ik bedoel natuurlijk ‘krijgt’. Ter illustratie: spelers in de basiself van de toekomstige kampioen van Nederland, Feyenoord, gaan gemiddeld met € 15.000 per week naar huis. Zou Riedewald een basisspeler zijn bij Feyenoord? We zullen het nooit weten denk ik, maar voorgangers zoals Fer en Narsingh, die dit na hun Engelse avonturen hebben geprobeerd, suggereren een nadrukkelijk nee.

Dus dan is de vraag aan u: zou u vrijwillig een stevige korting op uw salaris accepteren ‘omdat u niet genoeg aan spelen toekomt’? Denk dat ik het antwoord wel weet, en dus is denk ik Riedewald weinig te verwijten… De clubs natuurlijk des te meer, want dit zijn absurde situaties. Zo’n € 2.5 miljoen per jaar om een tribunestoel warm te houden. Om dit even in een Zutphense context te plaatsen: daar kun je misschien wel een hele kraamafdeling in Gelre van financieren…

Maar ja, we hebben het dan natuurlijk wel over een voetbalcompetitie waar je niet gauw ergens meer van opkijkt: Vier clubs die dit seizoen al aan hun derde manager toe zijn, Chelsea dat in de winterstop € 350 miljoen (!!) aan transferbedragen uitgaf en nu 12e staat, en Nottingham Forest dat een goede kans maakt op degradatie ondanks dat het dit seizoen ruim € 300 miljoen besteedde aan maar liefst 30 nieuwe spelers. Daar zitten dus wel 10 Riedewalds elke week naast elkaar op de tribune. Gezellig!

Dus lieve mensen: blijf vooral aanhanger van FC Zutphen. Of Excelsior, Go Ahead Eagles of Telstar. Misschien zelfs wel Exeter City FC, waar elk dubbeltje nog gewoon twee keer wordt omgedraaid. Zo veel leuker en het geeft 100% meer voldoening. Toch? Het is inmiddels de 61e minuut bij Brighton tegen ManU en nog steeds 0-0. Nummer 27 Wout Weghorst kijkt nors voor zich uit. Hij wil invallen!

Ruud Jansen Venneboer

8