Vijfde gevoelens

Apeldoorn

Apeldoorn; ik heb er weinig mee. Te groot voor servet, te klein voor tafellaken. Is het een stad? Een dorp? Who really cares? Apeldoorn is waar je overstapt als je per trein vanuit Zutphen richting het westen wilt. En zelfs dat is, als ik de Stentor mag geloven, binnenkort verleden tijd. Apeldoorn; een stip op de landkaart. Niets meer, niets minder.

[ux_image id=”25554″]

[gap]

En toch, opeens, had ik Apeldoorn in mijn hoofd. Het was vrijdag 2 juli, en Belgie speelde tegen Italie in de kwartfinale van het EK. In de 69e en 70e minuut van die wedstrijd voerde coach Martinez een dubbele wissel uit: Dries Mertens voor Tielemans en Nacer Chadli voor Meunier. Mertens en Chadli: 2 spelers in de herfst van hun loopbaan. En, 2 spelers die, behalve het Belgisch Nationale elftal, nog iets gemeen hebben: ze speelden ruim 10 jaar geleden voor de Apeldoornse Geheel Onthouders Voetbal Vereniging. Kortweg AGOVV.

En dat is best bijzonder. Dat je anno 2021 naar een kwartfinale van het EK kijkt en dat daar spelers in beeld komen die voor een club hebben gespeeld die al bijna 10 jaar niet meer in het betaalde voetbal uitkomt. Dat is opmerkelijk. AGOVV was een vreemde eend in de bijt. Volgens mij heeft alleen VC Vlissingen het minder lang volgehouden. Toen ergens in de jaren 90 door de KNVB de mogelijkheid geboden werd om als amateurclub te ‘promoveren’ naar de Eerste Divisie, om zo de gaten te vullen die het gevolg waren van het wegvallen van clubs als Haarlem, Wageningen, etc. heeft een klein aantal clubs die stap gemaakt. Meest succesvol voorbeeld is RKC, op flinke afstand gevolgd door FC Emmen. RBC Roosendaal heeft het ook nog even tot de eredivisie geschopt, tot ook daar het spreekwoordelijke bijltje weer viel. Maar fans van de anderen, denk Top Oss en Almere City, hebben tot op heden weinig reden tot juichen gehad.

AGOVV had natuurlijk al eerder in het professionele voetbal meegedraaid, in de jaren 50 en 60, en de mooie hoofdtribune van Sportpark Berg en Bos staat niet voor niets op de monumentenlijst. Bij de terugkeer in de Eerste Divisie in 2003 waren de plannen ambitieus, en als je anno nu nog eens terugkijkt dan kun je niet anders constateren dan dat in de korte tijd dat het ‘professioneel’ actief was (2003 – 2013), men over een aantal aardige spelers beschikte. Chadli en Mertens dus, maar ook latere Oranje internationals Klaas Jan Huntelaar, Paul Verhaegh, Ugur Yildrim en Hendrie Kruzen stonden er onder contract. De eerste drie aan het begin van hun carrières, de laatste aan het einde. En Steven Berghuis speelde er in de jeugd.

AGOVV: een korte tijd in het betaalde voetbal weliswaar, maar dus niet zonder impact. Dat Mertens en Chadli nu juist tegelijk mochten invallen was vast toevallig, maar ik weet zeker dat er die avond in Apeldoorn een paar mensen opkeken en dachten: ‘Hé, die zijn van ons!’ Een gevoel waarvan de gemiddelde fan van Top Oss en VC Vlissingen alleen maar kan dromen!