Column: Meer voetbalplezier voor kinderen

Ik had geluk. Het ging vanzelf. Ik herinner mij geen testtrainingen, proefwedstrijden, 1-op-1-gesprekken, beoordelingsformulieren en speler volgsystemen. Je vrat gewoon het gras op tot aan het einde van het seizoen en je zag wel waar het eindigde. Meestal nam de trainer je dan even apart en vertelde hij in welk team je het seizoen erop kwam te spelen. Daarna volgde de officiële aankondiging van de formaties op het prikbord in de kantine. Zelden leverde dat vragen of discussies op. Zeker niet van de vaders en moeders. Die bemoeiden zich sowieso niet graag met de vakmensen op de club. Het was aan hen.

Ouders van nu zitten heel anders in de wedstrijd. Zodra een zoon of dochter het nieuwe team niet ziet zitten, vinden ze dat er recht is op uitleg. Waarom dit team? Op basis van welke criteria? Hoe is dat proces verlopen? Kan-ie niet beter? Wat waren de momenten in het seizoen waarop het beeld van hun kind is gevormd? Bovendien, wie draagt daar de eindverantwoordelijkheid voor?

Overdreven? Daar is veel over te zeggen, positief en negatief, maar het feit blijft dat nog maar weinig clubs in staat blijken om deze vragen naar tevredenheid te beantwoorden of te voorkomen. De heersende gedachte is nog veelal dat je met wat testwedstrijdjes of een toernooitje goed bezig bent. Daarna een e-mailtje met de teamindeling, druk op verzenden en klaar is Kees. Veel succes!

Daarom heeft de KNVB onder aanvoering van manager voetbalontwikkeling Lennart van Ruiven (voormalig jeugdopleiding Sparta Rotterdam) een document samengesteld, waarin elke club op een makkelijke manier afvinkt wat je wel en niet moet doen om tot een goed selectiebeleid te komen. Volgens van Ruiven begint dat met de vraag waarom je überhaupt zou willen selecteren in de vereniging. “En sterker nog, vanaf welke leeftijd doe je dat. De teamindeling is slechts een middel om spelers op het juiste niveau met elkaar te laten trainen en spelen. Geen doel op zich. Het plezier en de ontwikkeling van de kinderen moet altijd het uitgangspunt zijn. Verder niet teveel gedoe, maar vooral vrijuit kunnen voetballen met je vriendjes.”

Omdat kinderen zo grillig groeien (vroeg- en laatrijpers) is het in de optiek van Ruiven ook belangrijk om een open structuur aan te houden binnen het selectiebeleid. Dit wil zeggen dat je tijdens het seizoen tussentijdse doorstroming naar andere teams mogelijk maakt. Selecteren van de teams is naar zijn inzicht een doorlopend proces, dat nooit stopt. Ruiven: “Je zult voortdurend moeten communiceren met kaderleden, ouders en spelers. Uiteindelijk begrijpt dan iedereen veel beter de keuzes en is er meer vertrouwen.”

Geen speld tussen te krijgen. Toch zou ik daar, als ik zo vrij mag zijn, een overweging aan willen toevoegen: Geloof meer in teams waar prestatie niet op de eerste plaats staat, maar het belang van vriendschap veel meer voorop staat. Voor kinderen die minder goed kunnen voetballen is het belangrijk om bij elkaar te blijven. Het vooral leuk te hebben met elkaar. Daar staan we, naar mijn smaak, nog iets te weinig bij stil.

Jan Dirk van der Zee is directeur amateurvoetbal KNVB. In zijn wekelijkse column bericht Jan Dirk over alles wat voetbal mooi maakt (en soms lastig) en geeft hij zijn kijk op het voetbal en het verenigingsleven. Reageren? Dat kan via jandirk.vanderzee@knvb.nl.

0