Nadat we 25 mei Dinxperlo wisten te verslaan en het spelen van de Final League, was het 29 juni eindelijk tijd voor de finale van de Achterhoek Cup. We hadden ons hiervoor ingeschreven, omdat we dan meer wedstrijden konden voetballen en dat was alleen maar gunstig voor de speelminuten van alle speelsters uit onze grote groep. Nu stonden we zelfs in de finale! Met een bus vol supporters vertrokken we naar Sportpark Dichteren en de sfeer was ontspannen. Eenmaal aangekomen lagen er in de kleedkamer gloednieuwe inloopshirts met naam op de meiden te wachten om nog meer eenheid uit te stralen. Ouders, bedankt hiervoor! Dan nu over naar de wedstrijd.
We schoten supersnel uit de startblokken. Na een mooie diepe bal van Lotte tussen de laatste vrouw en de linksback door werd Marley gelanceerd. Ze haalde de achterlijn, maar legde de bal niet helemaal lekker terug op Selin en daardoor schoot de bal voorlangs. We wisten ZZC op het middenveld goed op te vangen en na 2 minuten spelen was het wel raak: Na een mooie steekpass van Selin was het wederom Marley die de verdedigsters haar hielen liet zien. Ze stormde op de keepster af en schoot de bal in de lange hoek.
De vroege voorsprong was binnen en ZZC was overdonderd. We bleven onvermoeid druk zetten, maar ZZC wist vaak gevaarlijk te worden door hun technisch vaardige mid-mid. Die dribbelde vaak langs ons middenveld, maar stuitte dan op onze verdedigers die zich niet lieten passeren. Het spel verliep moeizaam doordat beide teams veel de lange bal gingen spelen en hierdoor vielen gaten op het middenveld.
Na de drinkpauze was het ZZC die gevaarlijk bij ons in de 16-meter kwam. Hun nummer 6 dribbelde voorbij en Lotte probeerde dit tegen te gaan en de speelster van ZZC viel. De scheidsrechter was resoluut met zijn beslissing en wees naar de penaltystip. De nummer 6 van ZZC ging zelf achter de bal staan en schoot de bal hard, maar niet overtuigend. Hierdoor wist Rosalie de bal te stoppen en in 2e instantie voor de voeten van de tegenstandster weg te slaan. Zo heeft ze alle penalty’s die ze tegen heeft gekregen dit seizoen, gestopt. Dit bewijst maar weer wat een topkeepster wij hebben!
Vanuit de daaropvolgende counter wisten wij op identieke wijze de 2-0 te scoren: Nu was het Ziva met de diepe bal op Marley die deze bal tot doelpunt wist te promoveren. De marge van 2 was opgebouwd wat lucht gaf, maar we waren er nog lang niet. ZZC wist beter in hun spel te komen, maar we konden alle aanvallen van hen nog goed afstoppen.
Vlak voor rust wisten we de tegenstander meer en meer onder druk te zetten. Ze gaven hierdoor een corner weg. Marley zette de bal voor en bij de 2e paal stond Marlinde. Zonder te twijfelen sprong ze naar de bal toe en kopte deze binnen. De ontlading was groot, want zoveel kopgoals hebben we dit seizoen niet gemaakt. Met 3-0 zochten we de kleedkamer op voor wat verkoeling na zo’n sterke 1e helft.
In de rust benadrukten we dat we er nog lang niet waren. ZZC zou alles op alles zetten om de comeback in te zetten. De druk zou toenemen en voor ons betekende dat we de druk op de tegenstander moesten houden.
De 2e helft was voor ZZC. Zoals verwacht gingen ze hoger druk zetten en 2 minuten na rust wisten ze de 3-1 op het scorebord te zetten. Dit doelpunt werd goed ingeschoten en was onhoudbaar voor Rosalie. Dit was even slikken voor de meiden, maar belangrijkste was dat er nog steeds een marge van 2 was.
Het spel begon steeds meer op pingpong te lijken, maar we wisten de tegenstander nog steeds van ons doel weg te houden. ZZC bleef doordrukken, maar op een spaarzaam moment kwamen we dan toch weer gevaarlijk voor de goal van ZZC. Leonie speelde 2 tegenstanders uit en kwam 1 op 1 met de keepster. Ze schoot de bal keihard richting goal, maar de keepster bracht redding. Dat deze poging mislukte kwam natuurlijk door de spanning, doordat we ons hiermee veilig zouden spelen. Nu was het ZZC dat 7 minuten voor tijd de 3-2 wist te scoren. “Zouden we dit nog weggeven?”: een zin die meerdere malen door mijn hoofd spookte. Lang leek het erop dat we het zouden flikken, maar 1 minuut voor tijd was daar toch de 3-3. Een enorme domper, maar nog steeds geen nood aan de man. Na het fluitsignaal gelijk de meiden bij elkaar geroepen en moed ingepraat voor de shoot-outs.
Voor de wedstrijd had ik al uit betrouwbare bron te horen gekregen dat ZZC niet had geoefend op shoot-outs. Dit hadden wij wel gedaan, want wij wilden ons op alle scenario’s voorbereiden. Met dit in mijn achterhoofd stonden we dus mentaal al 1-0 voor. Na het winnen van de toss mochten wij als eerste. Marley ging achter de bal staan en net zoals in de wedstrijd schoot zij de bal feilloos binnen. Nu lag de druk bij ZZC. Zij scoorden de shoot-out niet, doordat Rosalie haar goal goed klein maakte. Voorsprong stond en nu was Selin aan de beurt. Zij schoot de bal heel beheerst via de paal in de rechterhoek. Onhoudbaar voor de keepster en 2-0 voor ons! ZZC was weer aan de beurt en de druk werd groter. De speelster van ZZC schoot de bal op goal terwijl ze buiten de 16-meter was. Dit mag volgens de regels niet en hierdoor werd de shoot-out afgekeurd. Stand 2-0 en wij waren weer aan zet. Lieke nam als aanvoerster haar verantwoordelijkheid, ondanks dat ze vooraf aangaf dat zij de shoot-out niet wilde nemen. Hier was niets van te zien, want ze schoot deze prima binnen. ZZC moest de volgende maken, want was dit niet het geval, dan zouden wij de beker meenemen naar Zutphen. De scheidsrechter floot en de speelster van ZZC dribbelde de 16-meter binnen. Ze schoot en Rosalie hield hem tegen. De scheidsrechter floot 3 keer en de beker was voor ons!!!
Wat een einde van deze krankzinnige wedstrijd. Na 3-0 voorstaan naar een gelijkspel en dan met shoot-outs winnen. Deze wedstrijd had alles in zich. Een gestopte penalty, teleurstelling, vreugde en een waanzinnig publiek. Mooier kon deze dag niet. Des te fijner is het dat deze wedstrijd is vastgelegd door het camerasysteem van FC Zutphen Zaterdag 1. Wat fijn dat hierdoor ook de ouders van meiden die niet aanwezig waren toch deze wedstrijd konden volgen. Naast de livestream was Hans ten Brinke ook weer aanwezig voor een mooie fotoserie, maar ik wil iedereen die deze dag iets geregeld heeft via deze weg bedanken. Jullie hebben de meiden en trainers hierdoor een onvergetelijke dag gegeven. Het laat maar zien hoe hecht onze banden zijn binnen de vereniging en dat is veel meer waard dan wat dan ook! Voor nu leg ik de pen neer om terug te kijken op deze geweldige afsluiter van dit seizoen. Volgend seizoen zal de pen weer opgepakt worden voor onze avonturen op de zaterdag!
De trainer