Liever een wedstrijd

Fc Zutphen MO13-1 – Fc Zutphen MO13-2 5-2

Als verslagschrijver van het leukste MO13-2 team van Fc Zutphen heb je het de laatste tijd erg zwaar gehad. Er viel de laatste 4 maanden weinig verslag te geven. Wat was ik blij dat onze favoriete oefenpartner, onze eigen MO13-1, graag een oefenwedstrijd wilde spelen. Een reden voor een verslag.

Naast de wedstrijd was er ook nog minder goed nieuws. Onze ziekenboeg puilt op het moment uit haar voegen. Een opsomming van onze geblesseerden:

Yuno is al langere tijd geblesseerd en is herstellende van een ellenboogblessure (uit de kom). Levensgevaarlijk die trampolines.

Nienke heeft haar hand gebroken met voetbal op het plein. Levensgevaarlijk dat voetbal.

Nikki K. heeft een schouderblessure door op de fiets botsautootje te spelen met een paal. Levensgevaarlijk die palen op de weg.

Raffaela is ziek … en nee, geen Corona.

Heel veel beterschap gewenst. We verwachten iedereen na de zomervakantie natuurlijk weer hersteld terug.

Naast het afscheid van een vreemd voetbalseizoen, namen we vandaag ook een beetje afscheid van Terra. Dit was haar laatste wedstrijd. Terra heeft besloten dat ze een andere sport gaat proberen. We hopen natuurlijk dat ze terugkijkt op een leuke periode en dat ze veel plezier zal vinden in haar volgende sport. Zaterdag zien we haar gelukkig nog op de afsluiting van het seizoen.

Een kleine 2 maanden geleden hadden we al afscheid genomen van Marit. Marit voetbalt op het moment bij de MO11 en zal volgend seizoen in de MO13-2 gaan voetballen.

Na al dat afscheid nemen en blessureleed wordt het nu tijd voor positief nieuws.
Na enkele weken meegetraind te hebben, heeft Mila besloten bij ons te komen voetballen. Mila had tot dit moment bij de jongens gevoetbald en heeft eindelijk ingezien dat meisjes veel leuker zijn dan jongens. Naast haar gezellige en positieve houding is ze ook voetballend een aanwinst voor ons team. Heel veel plezier in ons meidenteam.

Met elke week een mager uurtje trainen was het moeilijk in te schatten waar de meiden stonden. Natuurlijk had de MO13-1 daar ook last van. Waar onze meiden alweer een paar weken naar school gingen en in een soort van ritme zaten, hadden de meeste meiden van de MO13-1 dat niet. Het kwam daarom goed uit dat ze 7 wissels hadden. Tijdens de trainingen maakten onze meiden het duidelijk dat ze dringend behoefte hadden aan een wedstrijd, alleen maar trainen vinden ze niks. Wat een geluk dat we dan een meidenafdeling hebben die groot genoeg is om een geschikte oefenpartner te vinden.

We begonnen in een 4-3-3 opstelling, wat al gauw overging in een 4-5-1 opstelling en uiteindelijk naar een 4-6-0 opstelling. Deze goed werkende tactiek had niks te maken met het enorme tactische vermogen van de trainers, maar meer met de natuurlijke drang van de meiden.
Er werd goed gevoetbald en waar er soms weinig structuur te zien was op het middenveld en in de voorhoede, stond de verdediging erg goed. Nikki L. stond voor het eerst in de verdediging en voelde zich als een vis in het water naast Lieke. De aanvaller die bij Lotte stond had een zware wedstrijd, onvermoeibaar leek ze. Als je denkt dat je er langs bent…daar is ze weer. Op rechtsback heeft Nina ook een mijlpaal behaald. De door een enkelblessure geplaagde verdediger heeft voor het eerst een hele wedstrijd gespeeld. Hopelijk gaat het vanaf nu steeds beter met de enkel.
Als de tegenstander dan toch door onze verdediging komt, wat al een prestatie is met Lieke die altijd rugdekking geeft, is daar gelukkig altijd Imke nog.

Terwijl de verdediging ons in de wedstrijd hield, werd er op het middenveld en voorin soms mooi overgespeeld. Dit resulteerde zelfs in een goal. Een opening van Mila op Danisha, een pass op Charlotte en een onhoudbaar schot. De aansluittreffer. 2-1. Jammer dat een zekere moeder, die bijna de hele wedstrijd aan het filmen was, net de goal van haar dochter niet gefilmd heeft.

Na een korte onderbreking besloot onze, inmiddels vaste en goed fluitende gelegenheids, scheids Peter dat we weer moesten beginnen. Waar we de eerste helft soms voetbalden zonder voorhoede, moesten we het nu soms stellen zonder middenveld. De meiden werden een beetje moe en bleven af en toe voorin hangen.
Onze geboren linksbuiten Lynn H. had een paar keer haar mooie bekende rushes langs de zijlijn en één hiervan resulteerde in een goede goal. Lynn haalde de achterlijn en legde de bal goed terug op Danisha en deze plaatste de bal professioneel in de hoek.

Uiteindelijk werd het 5-2 voor de MO13-1 en ze lieten daarmee zien dat we qua kracht nog iets te kort komen. Voetballend hebben we daarentegen laten zien dat we niet onderdoen en ik denk dat iedereen een positief gevoel over heeft gehouden aan deze oefenwedstrijd. Een goed einde van een vreemd seizoen.

We zien jullie zaterdag op de afsluiting van het seizoen.

Een trainer

0