Hulp voor de MO15-2

Soms heb je van die wedstrijden waar in de voorbereiding er naartoe alles een beetje moeilijk verloopt. Deze wedstrijd was er zo één. We wisten dat er nog twee meiden op vakantie waren, maar er was inmiddels ook een blessuregeval erbij gekomen en op het laatste moment nog een zieke.
Door de tijd waarop we moesten spelen was het ook niet mogelijk om spelers te lenen. Daarnaast hadden we ook nog eens geen scheidsrechter.
Op dat moment hadden we twee opties: de wedstrijd aflassen of de wedstrijd verplaatsen naar later op de dag. Er werd gekozen voor verplaatsen. Achteraf misschien niet de beste keuze.
Door het verplaatsen konden er twee meiden opeens niet meer meedoen en moesten we zelfs 6 meiden lenen van de MO15-1, die meiden hadden er al een pittige wedstrijd opzitten tegen onze eigen MO15-3. Dat was trouwens een fantastische pot om te zien. Het verslag daarvan is hier terug te lezen.

[gap]

Leve de scheids

Een voordeel van het verplaatsen van de wedstrijd was dat we toen opeens wel een scheidsrechter hadden. Hierdoor kon Leo, de vader van Charlotte, toch nog wat extra slaap pakken voor de komende nachtdienst. Wel fantastisch dat hij dit wou opofferen om bij ons te kunnen fluiten.

MO15-1 biedt hulp

Omdat we vooral achterin wat personele problemen hadden, kregen we praktisch de hele achterhoede van de MO15-1 te leen. Alleen Nina, Lieve en Imke kwamen me bekend voor achterin. Natuurlijk kennen de we meiden van de MO15-1 ook, verschillende hadden al een keer eerder mee gedaan. Lise, Lynn, Lotte, Lois, Cedella en Mirte hadden nog genoeg puf over om ons uit de brand te helpen. Toen Nina gewisseld werd hadden we achterin een hoog L gehalte, ook wel de L-formatie genoemd. Onze eigen L(ieve) speelde trouwens weer een fantastische wedstrijd.

Fc Zutphen MO15-2 vs UNO’21 MO15-1

Met scheidsrechter Jesper binnen de lijnen, grensrechter Jort net er buiten en massaal toegestroomd publiek, konden we beginnen.
Het was duidelijk dat we niet allemaal gewend waren om met elkaar te spelen. Het sleutelwoord “rust” was ver te zoeken. Ondanks dat er hard gewerkt werd was het moeilijk voetballen. In de rust stonden we 0-2 achter en dat was op dat moment ook wel terecht. In de tweede helft begon het beter te lopen en werd er achterin helemaal niks meer weggegeven. Bodil viel nog even erg vervelend, maar gelukkig kon ze, na de magische verzorging van Sabine, de wedstrijd voortzetten.
Helaas wisten we zelf geen echte kansen te creëren en bleef het 0-2.

Soms heb je van dat soort wedstrijden waarvan je het gevoel hebt dat niks lukte. Denk dan maar…”zo, weer lekker aan de conditie gewerkt vandaag.”

Bedankt

Alle meiden van de MO15-1 bedankt, jullie zullen nu wel spierpijn hebben na 2 zware wedstrijden op één dag. Dankzij jullie konden we vandaag voetballen. Jort bedankt voor het vlaggen, je was foutloos. Publiek, leuk dat jullie er waren.
Daarnaast ook de coördinator, trainers en leidsters van de meidenafdeling bedankt. Van alle kanten werd hulp geboden om onze wedstrijd toch door te kunnen laten gaan.

Volgende week spelen we uit tegen Longa. Hopelijk zijn we dan weer een beetje compleet.

Tot volgende week.

Een trainer

0