Geïnspireerd door de MO17-2

Inderdaad…het is lang geleden. Het spijt me. Een zekere trainer mistte de motivatie om verslagjes te schrijven. Soms heb je een beetje inspiratie nodig, maar hoe krijg je de nodige inspiratie? Simpel…bezoek een avondwedstrijd van de MO17-2 uit bij Eerbeekse Boys.

[gap]

Het seizoen samengevat

Voordat ik in de details treed over hoe deze inspiratie tot stand kwam, eerst een korte samenvatting van dit nog jonge seizoen.
Aan het eind van vorig seizoen zijn er allerlei gesprekken gevoerd over het nieuwe voetbalseizoen. Met 5 meiden geboren in het jaar 2007 betekende dit dat we in de zelfde samenstelling niet nog een jaar in de MO15 konden blijven. Na verschillende scenario’s besproken te hebben, eigenlijk bleef er maar één mogelijkheid over, werd besloten om met z’n allen over te gaan naar de MO17.
Met voornamelijk 13 en 14 jarige meiden in het team kon het nieuwe seizoen wel eens een zwaar seizoen worden. De nieuwe opzet van de KNVB gaf echter hoop. Alle meidenteams gaan namelijk 4 fasen voetbal spelen. De eerste fase bestaat uit 6 wedstrijden waarin je niveau bepaald wordt en daarna word je op niveau ingedeeld.
Dat we de eerste fase met 6 punten zouden doorstaan had ik zelf niet verwacht. Ik had natuurlijk nooit mogen twijfelen aan onze meiden…sorry. Dit zal niet nogmaals gebeuren.

In de zomerstop hebben we afscheid genomen van Danisha. Ze neemt, hopelijk tijdelijk, even afstand van het voetbal. Met haar verdween onze vaste betrouwbare kracht op het middenveld. Met slechts 13 overgebleven meiden waren we genoodzaakt om ons op de transfermarkt te begeven. Met startende voetballer Michelle brachten we ons aantal weer op 14. Dat 14 nog steeds niet heel veel is hebben we wel weer gemerkt. Het schijnt dat meiden in deze leeftijdscategorie nogal blessuregevoelig zijn.

Eerbeekse Boys denkt mee

Mede door de blessures en andere afwezigen hadden we besloten om de wedstrijd tegen Eerbeekse Boys op zaterdag 8 oktober af te zeggen. De andere teams, waar we normaal van kunnen lenen, moesten allemaal zelf voetballen. Eerbeekse Boys liet zien graag in oplossingen te denken en bood aan om de wedstrijd dan doordeweeks te spelen. Als er iets is waar je onze meiden blij mee kan maken is het wel een avondwedstrijd en dan het liefste uit.
Toen dit bekend werd gemaakt werden er direct plannen gemaakt om eerst naar de McDonalds te gaan. Als verantwoorde leiding zijnde hebben we daar natuurlijk een stokje voor gestoken. Voetballen op McDonalds dat kan echt niet.

Versterkt door de MO17-1

We hadden vandaag twee versterkingen van de MO17-1 in de vorm van Lynn Dijkman en Lois Nijland. Het werd al snel duidelijk dat we deze twee toppers goed konden gebruiken. Van de drie meiden die terugkwamen van een blessure bleek tijdens de wedstrijd dat er twee toch nog niet helemaal fit waren.
Met Lynn Dijkman als laatste man was er eindelijk weer een mogelijkheid voor Lieve om op de mid-mid positie te spelen. Uit nood geboren staat Lieve namelijk de laatste seizoenen bij ons op de laatste man (=vrouw) positie. Ze liet zien dat ze dat nog niet verleerd is. Ze kwam niet helemaal ongeschonden uit de strijd, maar ze speelde de wedstrijd uit. Ze heeft de laatste seizoenen nog nooit zoveel meters gemaakt. Ik vermoed dat ze daarom weer verlangt naar haar laatste man positie.

De wedstrijd

De meiden begonnen scherp aan de wedstrijd. De snelle en behendige spitsen van Eerbeek werden door onze verdediging goed afgevangen en de paar ballen die er tussendoor glipten werden door onze betrouwbare sluitpost gepakt.
Bodil maakte over de linkerkant een paar mooie rushes en zorgde voor flinke dreiging. Het resulteerde nog niet in een goal, maar dat was een kwestie van tijd. De 0-1 viel uiteindelijk door een vrije trap van Lieve die tussen de verdediging en de keeper viel. Charlotte was goed doorgelopen en was net voor de keeper bij de bal. Ze tikte de bal beheerst langs de keeper. Zie hier het filmpje van de goal.
De 0-2 viel ook nog in de eerste helft. Een pass van Lieve, van eigen helft, gaf Sophie de kans om alleen op de keeper af te rennen en koel de bal langs de keeper te schieten.

Met een 0-2 voorsprong in de rust is de sfeer in de kleedkamer natuurlijk zeer goed. De meiden werd nog even verteld dat ze scherp de tweede helft moesten beginnen, maar de meiden waren zo gemotiveerd dat het eigenlijk niet nodig was dit te zeggen. Gretig gingen ze weer het veld op.

Behalve één afstandsschot, in de tweede helft, die er mooi invloog, kreeg Eerbeek geen echte kansen meer. Wij daarentegen stonden nog twee keer alleen voor hun keeper, maar onze inzetten werden knap tegengehouden. Er werd goed rondgespeeld en de meiden bleven strijden om iedere bal.
Een inspiratiebron voor iedere ongemotiveerde verslag schrijvende trainer van de MO17-2. Dit voetbal verdient om vermeld en wereldkundig gemaakt te worden. De website van Fc Zutphen is daar natuurlijk precies het juiste medium voor. Het is een kwestie van tijd voor de hele wereld op de hoogte is van de fantastische prestaties van dit meidenteam. Wat bedoel je…ik overdrijven?

Herstelperiode

Al met al dus een goede reden om weer eens een verslag te schrijven over de verrichtingen van dit jonge meidenteam. De smeekbedes van verschillende ouders hadden hier uiteraard niks mee te maken.

De komende drie zaterdagen is er geen wedstrijd en daarna begint fase 2. Hopelijk zijn de meeste meiden dan weer helemaal hersteld.

Een trainer

35