Een goed begin voor de MO17-1

Tja, belofte maakt schuld. Afhankelijk van de uitslag van de wedstrijd tussen Fc Zutphen MO17-1 en Eerbeekse Boys MO17-1 zou er bij winst van Fc Zutphen een verslag geschreven worden. Raad eens wie er heeft gewonnen….

Na, op een week na, precies een jaar werd het dus tijd om de figuurlijke pen weer op te pakken.

Voetballen en/of kletsen

Waar bij de jongens al vanaf het begin met selectieteams wordt gewerkt en daar iedereen gewend is aan deze manier, ligt dat bij de meiden wat anders. Het sociale aspect is bij de meiden veel belangrijker. Veel meiden komen om lekker te voetballen met vriendinnen en om, tussen de oefeningen door, te kunnen kletsen. Dit soms tot lichtelijke ergernis van trainers. Het gebeurt dan ook regelmatig dat oefeningen vaker moeten worden uitgelegd, omdat de focus tijdens de uitleg net ergens anders lag.
Naarmate meiden ouder worden, vindt er een kleine verschuiving plaats. Het blijven meiden, dus het sociale aspect blijft natuurlijk. Sommige meiden zoeken daarnaast ook wat meer uitdaging op voetbalgebied. De verschillende opvattingen botsen dan wel eens. Tot dit seizoen konden we de meiden die iets meer zochten niet iets anders bieden, maar met de nodige uitdagingen lijkt er nu iets opgestart te zijn.

Fasevoetbal

Met een nieuw samengesteld team, gevormd uit meiden van de 15-1, 15-2, 17-1 en 17-2, was het doel om voetballend een leuk seizoen te gaan draaien. Tot nu toe lijkt dat goed te gaan. Na drie overwinningen en één gelijkspel stonden we op een mooie tweede plaats in fase 1.
Een kleine afdwaling. Voor diegene die het fasevoetbal niet kennen. In fase 1 speel je een korte competitie van 7 wedstrijden om het niveau te bepalen. In fase 2 speel je weer een korte competitie, maar dan tegen teams van je eigen niveau. Hetzelfde geldt voor fase 3, na de winterstop. Hierin speel je wel twee keer tegen iedere tegenstander. Persoonlijk vind ik dit een hele mooie opzet.

Een affiche hoofdveld waardig

Waar was ik? Oh ja…een mooie tweede plaats.
Vandaag stond de topper op het programma. De koploper kwam op bezoek. Als trainer doen we natuurlijk graag aan scorebord journalistiek en als we dan alle uitslagen vergelijken, zou Eerbeekse Boys een gelijkwaardige tegenstander moeten zijn. Wij hadden wat meer goals gemaakt, maar aan de andere kant hadden zij gewonnen van Oeken, waar wij gelijk tegen hadden gespeeld. Al met al een mooi affiche dat goed zou passen op het hoofdveld. En wat denk je….

De wetenschap dat we op kunstgras zouden spelen viel niet bij iedereen goed. “Ik speel nooit goed op kunstgras,” riep Sophie voor de wedstrijd. Fijn dat ze na vandaag van haar kunstgrastrauma af is.

Scheids, bedankt!

Gelukkig dat één van de trainers goed de berichten volgt, anders hadden we zomaar gemist dat het “de week van de scheidsrechter” is. In mijn ogen zou het iedere week de week van de scheidsrechter moeten zijn. We moeten de scheidsrechters koesteren, vertroetelen en vereeuwigen met een standbeeld. Dat laatste gaat misschien net iets te ver.
Feit blijft wel dat we ze hard nodig hebben. Als ik soms zie hoeveel shit ze over zich heen krijgen, verbaas ik er wel eens over dat er überhaupt nog mensen willen fluiten. Ok, tot zover mijn frustraties m.b.t. het respect richting scheidsrechters.

Dennis Zwiers, onze scheidsrechter van vandaag, werd in het Frans bedankt voor zijn inzet vandaag (en alle voorgaande wedstrijden die hij heeft gefloten). Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat hij het erg kon waarderen en hij genoten heeft van het presentje. Hij floot trouwens een uitstekende wedstrijd.

De wedstrijd

Eerbeekse Boys heeft dit seizoen de MO20 moeten opheffen waardoor er wat meiden herverdeeld moesten worden. Hun MO17 is hierdoor zeker niet minder geworden. Het beloofde een interessante ontmoeting te worden.

Met een lekker zonnetje en veel publiek begonnen we aan de krachtmeting. De eerste helft was duidelijk voor ons. Ons veld spel was beter en er werd af en toe goed gecombineerd, het resulteerde wel in kansen, maar nog niet in goals. Pas na 25 minuten werd de ban gebroken. Sophie krulde de bal mooi in de verre hoek. Ook de 2-0 kwam van Sophie, nadat ze mooi weggestoken werd.
Dit werd ook de ruststand.

De tweede helft was beduidend minder en rommeliger. Er werd minder overgespeeld en we konden moeilijker de bal in de ploeg houden. Dit kwam mede door de druk die Eerbeekse Boys uitoefende. Eerbeek kreeg ook wat kansjes waarvan er uiteindelijk één in ging. De rest werd gelukkig door onze verdediging en Imke voorkomen.
Uiteindelijk sleepten we een 2-1 overwinning over de streep en staan we voorlopig aan kop. Vooral gezien de eerste helft denk ik een terechte uitslag, hoewel mijn bril natuurlijk enigszins gekleurd is. De leidster van de tegenstander bevestigde dit gelukkig.

Paniek in de tent

Na de wedstrijd was er nog een lichte paniek, want de tas met telefoons was zoek. Iedereen met een dochter kan zich dan voorstellen hoe groot de paniek moet zijn geweest. Alle beschikbare hulpdiensten (politie, brandweer, leger, paw patrol) werden ingeschakeld. Het was zelfs gisteravond een item in het programma ‘Opsporing verzocht’. Uiteindelijk kwam alles weer goed en konden alle meiden met een gerust hart hun overwinning via alle socials met de hele weide wereld delen.

Iets om naar uit te kijken

Nog twee wedstrijden te gaan in deze fase. Volgende week wacht Gorssel die met één punt minder op een derde plaats staat. Dat zal weer een mooie wedstrijd worden. Hebben we deze week weer iets om naar uit te kijken. Wat kan zo’n week dan lang duren hè.

Een trainer

44