Moeder de Gans van de MO15-2

Ik heb weer veel geleerd deze week. Weten jullie het verschil tussen een broekje maat S en een broekje maat S? Nee? Blijkbaar toch een paar centimeter lengte. Gelukkig hebben wij een wijze vrouw in onze staf, een vrouw die niet alleen het mysterie van de verschillende maten broekjes kan ophelderen, maar soms ook een vooruitziende blik lijkt te hebben en daarnaast erg geschikt lijkt te zijn als kinderpsycholoog. Meiden tussen de 12 en 14 jaar hebben soms, voor hun gevoel, problemen van het formaat wereldhonger. Moeder de Gans, zoals Sabine zichzelf wel eens noemt, kan met haar vooruitziende blik de meidenproblemen soms voorkomen voordat het daadwerkelijk problemen worden. Het is soms bijna eng om te zien hoe niks haar ontgaat. Ieder team zou eigenlijk een moeder de Gans moeten hebben, maar die van ons krijgen jullie niet.

[gap]

Eerbeekse Boys MO15-1 – Fc Zutphen MO15-2

Vandaag stond de laatste bekerwedstrijd, in een serie van drie, op het programma. Gezien de resultaten van Eerbeek een gelijkwaardige tegenstander. De uitslag bevestigt dat in dit geval ook. Hoewel een overwinning ook mogelijk was geweest, als een zekere grensrechter niet zo eerlijk was geweest.
We kwamen 1-0 achter door een dubieus doelpunt. De voetballers onder ons kennen de situatie wel. De bal gaat via de lat en stuitert achter de doellijn. Door de draaiing van de bal stuitert de bal weer het veld in. De scheidsrechter liet doorspelen, maar zocht wel oogcontact met de grensrechter om te kijken of deze iets gezien had. De grensrechter, veel te eerlijk, bevestigde dat de bal over de lijn was geweest. Je kan raden hoe populair de grensrechter zich hiermee heeft gemaakt bij zijn team.
Gelukkig maakte Danisha in de eerste helft nog de gelijkmaker, na een goede loopactie en assist van Sophie.
Sabine moest nog even een nogal luidruchtig geblesseerde speelster tot rust manen. Laten we zeggen dat dit luidruchtige in de familie zit (dan bedoel ik natuurlijk haar moeder.
Wie trouwens durft te beweren dat meiden geen slidings kunnen maken heeft Lieve nog niet gezien op de laatste vrouw positie. Met echt een perfecte sliding wist ze de bal van de spits te veroveren. Dit was ook geen toeval, want de tweede helft deed ze het nog eens. Mooi om te zien hoe rustig ze achterin bleef voetballen, terwijl het toch een nieuwe positie is voor haar.
Een ander noemenswaardig punt is het debuut van Nienke. Na een aantal jaren geturnd te hebben, vond ze het tijd voor een “echte” sport. Nienke lag gelijk vanaf het begin goed in de groep. Op het veld was ze nog een beetje zoekende, maar dat is een kwestie van tijd. Welkom!

Grensrechter vermist

In de rust gebeurde er niet zoveel…behalve een lynchpartij van een zekere grensrechter. Nooit geweten dat een groep meiden zo angstaanjagend kunnen zijn. Heeft iemand trouwens ooit de grensrechter nog terug gezien?

In de tweede helft kwamen we weer op een achterstand, maar gelukkig scoorde we even later alweer de gelijkmaker. Charlotte gaf de assist op Sophie en die gebruikte goed haar lichaam om de, uit de kluit gewassen, tegenstander aan de kant te zetten en vervolgens te scoren.

Even later werd het zelfs 2-3 voor ons. Weer Charlotte met de assist en, net als vorige week, Floor met de goal. Het was ook bijna de winnende, maar helaas voor ons scoorde Eerbeek 5 minuten voor tijd de gelijkmaker. Einde wedstrijd.

Zo kwam een eind aan ons bekeravontuur. Het waren nuttige wedstrijden en we zijn straks helemaal klaar voor de competitie. Volgende week hoeven we nog niet te spelen en gaan we iets anders leuks doen als “team van de week”.

Een trainer 

[ux_gallery ids=”24831,24832,24833,24834,24835,24836,24837,24838,24839,24840″]

0