De meiden van MO15-2 (eigenlijk MO13-1) bijna kampioen

Fc Zutphen MO15-2 – Voorwaarts Twello MO15-1 0-6 (0-3)

Heugelijk in het feit dat we eindelijk weer publiek konden verwelkomen langs de lijn en het was duidelijk dat veel ouders hier naar uit hadden gekeken. De tribune van het hoofdveld had nog nooit zo vol gezeten. De jongens van het eerste zouden jaloers zijn. Het was daarnaast ook een trieste dag, het was namelijk onze laatste competitie wedstrijd met ons huidige team. De meiden hebben nog een officiële afsluiting in het verschiet, maar toch. Dit besef was er bij de meiden trouwens veel minder dan bij de overgevoelige leiding.

Bijna kampioen

Als we vandaag zouden winnen, waren we kampioen. We hadden vorige week gewonnen en met slechts 3 teams in de competitie zou dat een logisch gevolg zijn.

Dit gold ook voor de tegenstander van vandaag. Waar wij met een enkele 11 jarige en vooral 12 jarige meiden aan deze MO15 competitie deelnamen, waren de meiden van Voorwaarts duidelijk een paar jaar ouder. Uiteraard hoeft dit niet altijd wat te zeggen, maar helaas konden ze ook nog goed voetballen.

Omdat onze eigen keeper Imke nog geblesseerd was aan haar pols en onze reserve keeper Charlotte vorige week haar pols brak, moesten we vervanging regelen. Gelukkig wou Rosalie Roording, dochter van één van de beste keepers die de club ooit heeft voortgebracht, ons uit de brand helpen. Ze heeft laten zien dat keepen in de genen zit. Het waren voornamelijk de hoge ballen die onhoudbaar bleken. De onderlat zou in bepaalde leeftijdscategorieën niet overbodig zijn.

Sliding bij de meiden

We speelden vandaag op het hoofdveld en niet alle meiden vonden dat even fijn. Eén van de reden was dat het zo pijn doet bij het maken van een sliding. Op dat moment maakte ik nog de opmerking… ”de eerste sliding moet ik nog zien.” Na vandaag zal ik die opmerking niet meer maken. Sophie heeft aangetoond dat er best slidings gemaakt kunnen worden door meiden. Ze had de brandwonden op haar benen staan en ik vermoed dat ze daar nog wel even last van houdt. Haar inzet en fanatisme is altijd mooi om te zien.

Het werd uiteindelijk 0-6. Onze meiden waren door de warmte en de geleverde strijdlust te uitgeput om echt teleurgesteld te zijn. Toen Aukje ons kwam verrassen met een ijsje, Lieke was 12 geworden, was iedereen sowieso alles weer vergeten. Mooie timing Aukje.

Playnetic onze top sponsor

Behalve dat het de laatste wedstrijd samen was, was het ook nog eens de laatste keer in het shirt van onze trouwe sponsor Playnetic. Geen idee hoe alles gaat lopen en hoe de club precies omgaat met sponsors. Ook gezien het feit dat sponsors tijdens de coronatijd niet echt waar voor hun geld hebben gekregen, is het een kleine moeite om Roy en Nikki nog even te bedanken voor het kleden van onze meiden en de trainers. Gezien de groei van de meiden, verwacht ik niet dat de MO15 teams volgend seizoen deze shirts nog een keer aan kunnen, maar wie weet vindt de club daar wel iets op.