blok-oranje-rood

Coaching gevraagd bij de MO15-2

blok-oranje-rood

Wat kan een week soms lang duren hè. Nu we eindelijk weer mogen voetballen, is het iedere week weer met smart uitkijken naar de volgende wedstrijd. Na de wedstrijd van vorige week, welke met 3-1 werd verloren, mocht er vandaag eindelijk weer gevoetbald worden.
Op de maandagavondtraining was de wedstrijd nog geëvalueerd en één van kritische punten van de meiden was dat ze graag meer gecoacht willen worden. Ondanks dat we niet altijd het gevoel hebben dat ze luisteren naar wat we zeggen, wordt het blijkbaar wel gewaardeerd. Vorig seizoen hadden we natuurlijk trainer Marc en die was een ster in het coachen. Ik zal eerlijk bekennen, het is niet één van mijn sterke punten, maar we gaan het proberen.

[gap]

Scheidsrechter gezocht

Fc Zutphen heeft helaas een tekort aan clubscheidsrechters en ook wij waren daar de dupe van. Op de oproep voor een scheidsrechter, in de ouder-app, hadden we een reactie gekregen en het leek er even op dat we een scheidsrechter hadden. Zoals dat gaat met baby’s, die houden nergens rekening mee. Het broertje van Sophie vond het nodig om precies op zaterdagochtend geboren te willen worden en daarom had onze vrijwillige scheidsrechter iets anders aan zijn hoofd. Antal, Jill, Sophie en Isa gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon en broertje Sverre.

Dit resulteerde er in dat één van de trainers op de fluit mocht blazen. Met als gevolg een (kleine) afname in het coachende vermogen van de staf, terwijl de meiden juist hadden aangegeven daar behoefte aan te hebben. “Gelukkig” staat er wel eens een fanatieke en erg luidruchtige moeder langs de kant die dan de gelegenheid aangrijpt om van zich te laten horen. Zo was Sabine tenminste niet de enige luidruchtig motiverende (lees: schreeuwende) moeder langs de kant. Een ander voordeel was dat het de dag erna erg rustig was in huis (stem kwijt).

Fc Zutphen MO15-2 vs Oeken MO15-1

Na de vlaggenist van Oeken een spoedcursus vlaggen te hebben gegeven, klonk dan eindelijk het fluitje om de start van de wedstrijd aan te kondigen.
De verdediging stond de eerste helft als een huis met Isa, Juno, Nikki en Lieve. Gezien ons projectje “zoek de laatste vrouw (lees het verslag van vorige week)” stond Lieve de eerste helft laatste man. Ik kan wel zeggen dat het leek of ze al jaren op die positie voetbalt. Doordat de verdediging zo goed stond, kon de rest lekker voetballen en het was wel duidelijk dat we vandaag zouden moeten winnen. Na veel kansen gemist te hebben scoorde Floor dan eindelijk de bevrijdende 1-0.

In de eerste helft werd bij vlagen goed gevoetbald. Een domper was alleen het uitvallen van Lynn met een liesblessure. Beterschap Lynn.

In de rust werden er weer wat wisselingen doorgevoerd en net als vorige week kwam dat ons voetbal niet ten goede. We hadden het geluk dat Imke een paar goede reddingen verrichtte en dat Oeken niet helemaal scherp was voor de goal, anders hadden we de wedstrijd misschien zelfs verloren.

Zelf kregen we ook nog enkele kansjes, maar helaas ontbrak het net aan de scherpte voor de goal.

Onze startende voetballers speelden vandaag trouwens ook weer super. Maura, die eigenlijk tot dit seizoen alleen nog getraind had, was erg aanwezig op het veld en speelde een goede wedstrijd. Isa, die sinds dit seizoen op voetbal zit, was verdedigend iedere keer haar tegenstander de baas. Haar inzet was mooi om te zien en een voorbeeld voor allen.

De 1-0 werd over de streep getrokken en de eerste overwinning van dit seizoen was binnen.
Na de wedstrijd kwamen de standaard smoesjes om niet te hoeven douchen en moest er nog even gezocht worden naar de mobiel van Sophie.

Volgende week spelen we onze laatste bekerwedstrijd uit in Eerbeek. Ik kan niet wachten.

Een trainer 

Vind ik leuk 0