Wat een lekker ochtendje voetballen zou moeten worden, werd uiteindelijk een ochtendje met een bittere nasmaak. Niet door het weer maar wel door ons spel.
Voorst is een tegenstander waar we meestal goede resultaten tegen neer kunnen zetten als we 90 minuten geconcentreerd blijven maar blijkbaar heeft onder andere het uurtje slaaptekort ons genekt. De laatste twee edities kregen wij in de slotminuut / blessuretijd een goal tegen waardoor het 5-5 (vorig seizoen) en 3-3 (die seizoen) werd. We waren dus gewaarschuwd.
De eerste 20 minuten waren wij meer in balbezit zonder grote kansen te creëren. Vaak waren de balaannames slecht, sprong de bal 3 meter van de voet af en maakten wij verkeerde keuzes. Het vinden van een medespeler bleek lastig te zijn. Toen Voorst een eerste mogelijkheid kreeg, werden ze geholpen door ons. Balverlies deed het ronde ding rand zestien belanden waar een speler van de tegenstander vol zijn voet tegen aan kon zetten. Met een hard, laag schot werd het 0-1. Niet veel aan de hand dachten wij maar niet veel later schot een speler van Voorst van afstand op de binnenkant van de paal. De bal ging voor het doel langs richting zijlijn. Fred nam hem mee, dacht hem door het midden te kunnen spelen maar helaas kwam de bal in de voeten van de doelpuntenmaker van net en zo werd het simpel 0-2.
Voor de rust hadden wij de aansluitingstreffer moeten maken maar de keeper redde uitstekend op een hard schot van Wim in de korte hoek. Een schot van afstand van Frank ging net voorlangs en even later recht in de handen van de keeper.
In de rust werden Martijn B. en Fred gewisseld door Cuong en Johan.
Amper op het veld was het meteen al 0-3. Niet vlaggen voor buitenspel leverde Voorst een grote kans op en het derde doelpunt. We probeerden er wel wat van te maken maar we bleven veel te slordig. Balaannames waren zeer slecht, ballen werden achter de man gegeven wat snelheid uit het spel haalden en de afstanden werden groter. Niet vragen om de bal, slecht coachen en te slap inkomen maakte het voor Voorst makkelijk verdedigen. Snel balverlies en te veel ruimte geven leverde
de tegenstander de bal op. Met een afstandsschot over de te ver voor het doel staande keeper werd het 0-4.
Na een scrimmage voor het doel van de tegenstander kwam de bal bij Johan. Hij wilde hem in de zestien gooien maar het werd zo maar 1-4. Het ronde ding viel bij de tweede paal binnen. Voorst herstelde zich snel want een snelle speler te veel vrijheid geven en geen rugdekking zorgde voor de 1-5. De wedstrijd was al lang gespeeld maar in tegenstelling tot agressiever voetballen werd het allemaal slapper. We geloofden het wel en zo werd het 1-6.
De scheidsrechter floot niet voor obstructie c.q. een overtreding op Mick wat voor hem einde wedstrijd betekende. Frank gaf te vaak commentaar wat hem een gele kaart en dus 10 minuten opleverde. Martijn M. wist met een houdbaar schot in de zestien de score iets draaglijker te maken doordat de keeper van Voorst hem hielp door de bal onder hem door te laten gaan. Niet veel later haalde diezelfde Martijn niet zo bedoeld een bal van de lijn van het doel van de tegenstander op 3-6.
De slechte resultaten en het veldspel hebben niet alleen maar te maken met de trainingsopkomst. Mentaal moeten we willen winnen, ieder duel moet je vol in gaan, ballen moeten in de voeten gespeeld worden, balaannames moeten goed zijn, er moet vooraf gecoacht worden, we moeten meer de bal willen hebben en vrij lopen. Vragen om de bal. Gaan we dit de laatste 10 wedstrijden niet doen en zetten we de knop niet om dan is de kans zeer klein dat je nog een punt gaat pakken. Een weekje vrij en wie weet kunnen we dan weer laten zien dat we willen winnen en soms best aardig kunnen ballen.
Goede Paasdagen alvast.
Marcel van Haaren
1
