De comeback van de MO15-2

Helaas, alweer onze laatste competitiewedstrijd van dit seizoen. Na de zware wedstrijd van vorige week tegen de kampioen, mochten we vandaag tegen een gelijkwaardige tegenstander aantreden…tenminste op papier. Uiteraard zijn wij in het echt natuurlijk veel beter.

[ux_image id=”30241″]

[gap]

Een vroegertje…voor ons doen

Het was wel even schakelen. Het was best vroeg voor ons doen. Bij uitzondering zouden we om 08:30 verzamelen op de parkeerplaats bij de Jumbo. Onze eigen parkeerplaats was afgesloten i.v.m. een internationaal toernooi. Er liepen daardoor veel Duitsers door de straten van Zutphen. De oudere mensen verstopten daarom snel hun fiets.

MO15-2 wordt MO17-2

We kwamen mooi op tijd aan in Zelhem. Zelfs zo ‘mooi op tijd’ dat er ongetwijfeld meiden waren die dachten…”Shit, ik had nog een kwartier langer kunnen slapen.”
Dit gaf ons mooi even de tijd om de plannen voor het volgend seizoen kenbaar te maken. De MO15-2 wordt volgend seizoen de MO17-2.
Het zal in het begin vast even zwaar worden, gezien het feit dat we eigenlijk maar vijf meiden hebben die op leeftijd in de MO17 zouden moeten spelen volgend seizoen. De rest is eigenlijk eerstejaars en we hebben zelfs nog twee meiden die in de MO13 hadden mogen spelen.
Gezien de nieuwe competitie opzet volgend seizoen, wordt het leeftijdsverschil hopelijk enigszins teniet gedaan en spelen we uiteindelijk tegen tegenstanders van ons eigen niveau. Mocht je daar meer over willen lezen, klik dan hier.

De wedstrijd

2 van onze 14 meiden waren vandaag afwezig en het leek ons daarom niet onverstandig om een oudgediende mee te laten doen. Mila liet zien dat ze het niveau van de MO15 nog steeds aan kan. Alsof ze niet weggeweest was.

Op een slecht hoofdveld mochten we onze wedstrijd vlak voor het terras spelen. Erg prettig voor het publiek. Het was wel een wonder dat geen van de meiden met enkelklachten van het veld moest. Lieve kan daar over meepraten. Vorig seizoen brak ze haar enkel op dit zelfde veld.
Het veld zorgde nog wel voor een tegendoelpunt. Bij de 2-0 dook Imke naar de goede hoek, maar door het hobbelige veld stuiterde de bal uiteindelijk toch nog in de goal.
2-0 achter in de eerste helft was wel tegen de verhoudingen in. We hadden het betere van het spel en hadden in ieder geval één keer moeten scoren. Geen zorgen, dit zou in de tweede helft helemaal goed komen.
Na een bastognekoek en enkele wisselingen in de opstelling begonnen we aan de tweede helft. Floor had een lastige tegenstander en kreeg de één na de ander schop te verwerken. Houdt het maar op onbenulligheid. Ergens kan je het haar ook niet kwalijk nemen, want Floor was ongrijpbaar vandaag. Wij wisten natuurlijk al lang dat Floor een technische voetballer is, maar de tegenstander weet dat nu ook.
Uiteindelijk wonnen we met 2-3 en mocht Sophie de bal na de wedstrijd houden. Ze werd drie keer met een mooie steekpass weggestuurd en wist 3 keer de keeper te passeren. Ze had er nog meer kunnen scoren, maar 3 was in dit geval voldoende voor de overwinning. We hadden nog een penalty moeten krijgen, maar uiteindelijk was het niet nodig.
2-0 achterstaan en dan toch nog winnen is altijd fijn.

Nog drie filmpjes gemaakt door één van onze trouwe supporters.
Filmpje 1
Filmpje 2
Filmpje 3

Einde seizoen

Door de overwinning zijn we nog 2 plaatsjes gestegen op de ranglijst en zijn we op de zevende plaats geëindigd. Het was een seizoen met leuke en minder leuke wedstrijden, maar we hebben hem in ieder geval met een goed gevoel afgesloten.
We zijn gelukkig nog niet helemaal klaar met voetballen. Er volgt nog een toernooitje en een wedstrijd tegen de ouders. Daarna is het helaas tijd voor de zomerstop. Gelukkig is de zomer altijd snel weer voorbij en begint dan het nieuwe seizoen weer.

Een trainer

27