‘Tijd voor revanche!’ Daar sloot ik vorige week het verslag mee af. In deze competitie ligt het niveau van alle teams heel dicht bij elkaar. Zo ontvingen we vandaag Dinxperlo op ons sportpark. Vorige wedstrijd ging helaas verloren ondanks goed spel. De meiden waren scherp en gebrand om de 3 punten thuis te houden.
Het begin van de wedstrijd was voor Dinxperlo. Ze dwongen ons terug op eigen helft en probeerden via hun snelle rechtsbuiten ons goal onder vuur te nemen. Verder dan een aantal pogingen naast de goal en in de handen van Rosalie kwamen ze niet. Na ongeveer 6 minuten was het dan tijd voor een aanval van ons. Via onze linkerkant kwamen we bij de achterlijn. De bal werd strak voorgegeven, maar helaas door iedereen gemist. Dit had wel als gevolg dat we Dinxperlo nu op hun helft hielden. Er was genoeg druk op de bal, maar de kansen bleven uit. De verdediging van Dinxperlo was een soort muur die niet meegaf (letterlijk en figuurlijk). Daarnaast leek het wel of we een buitenlesje judo volgden. Onze spits Selin leek regelmatig in de houdgreep genomen te worden en een aantal ippons werden uitgedeeld, maar de meiden lieten het er niet bij zitten. Ze bleven aanspeelbaar door veel te bewegen en langzamerhand lag het momentum bij ons. Na ongeveer 15 minuten voetballen viel heel onverwacht de 0-1: Na een goede kans van ons wist de keepster van Dinxperlo via de lange bal de rechtsbuiten te bereiken. Die begon een rush en schoot de bal onberispelijk binnen in de verre hoek. Hierna werd het net pingpongen. Beide teams speelden de lange bal en vloog het spel van de ene kant naar de andere kant. Dit spel paste beter in het straatje van Dinxperlo en al snel volgde de 0-2: Via een voorzet van de zijkant wist de spits de bal te toucheren. Deze viel ongelukkig via binnenkant paal in het goal. Tijd om uit een ander vaatje te tappen. De meiden begonnen meer fysieke weerstand te bieden en konden de bal vaker onderscheppen. Hierdoor konden we makkelijker en sneller naar voren. Via onze buitenspeelsters kwamen we steeds dichter in de buurt, maar we wisten maar niet te scoren. Ondanks de vele kansen gingen we toch met een 0-2 stand rusten.
In de kleedkamer heerste een ontspannen sfeer. Ondanks de achterstand waren er zeker mogelijkheden om in ieder geval de aansluitingstreffer te maken en wie weet nog meer. Belangrijk was wel om de ballen bij elkaar in de voeten te spelen en meer te gaan combineren. Dit in plaats van de lange ballen van de 1e helft.
Ik weet niet wat er in de ranja heeft gezeten, want deze smaakte anders als normaal volgens de meiden. Afgezien van de eerste 5 minuten van de 2e helft hadden de meiden de tegenstander klem in het hoekje. Er werd meer gecombineerd en Dinxperlo kwam mondjesmaat op onze helft. We wisten vaker op goal te schieten, maar de bal wou er maar niet in. Het duurde uiteindelijk 22 minuten voordat we eindelijk de beloning kregen voor ons goede spel van de 2e helft. Via een mooie steekbal van Jahnesta werd Marley gelanceerd. Ze liet haar hielen aan de verdedigers zien en schoot de bal beheerst langs de keepster in het goal. 1-2 achter, maar er was nog genoeg tijd om de gelijkmaker te maken. We kregen nog dotten van kansen, maar de bal wou er weer niet in. Of we schoten hem onbesuisd naast of een aanvaller van ons had hem beter met links in kunnen schieten. Had misschien ook met wedstrijddruk te maken dat ze in een split-second moest beslissen hoe ze de bal moest raken. Het was ons helaas niet gegund, want na 38 minuten floot de scheidsrechter voor het einde en stonden we weer met lege handen.
Weer een goede wedstrijd gespeeld, maar weer geen beloning in de vorm van minimaal 1 punt. Waren de meiden wat scherper geweest, dan hadden ze misschien in de 1e helft al een doelpunt gemaakt voor de 0-1 van de tegenstander. Dan hadden we een hele andere wedstrijd gehad in mijn ogen, want de meiden van Dinxperlo waren moegestreden in de 2e helft. Als de wedstrijd nog 10 minuten langer had geduurd, hadden we misschien gelijkgespeeld. Dit is allemaal als, want de realiteit is dat de meiden efficiënter moeten worden voor de goal. Hier krijgen de meiden woensdag alweer de kans voor, want onze 3e wedstrijd van de Achterhoek Cup staat op het programma deze week. We zullen de strijd aangaan tegen DZC’68 uit Doetinchem. Bij winst hebben we nog alle kans om bij de bovenste 2 te eindigen.
De trainer