Kleedkamer 4

Maar mijn gevoel zegt dat het ook kleedkamer 5 geweest kan zijn van voetbalvereniging Wilhelmina SSS op het terrein van Helbergen te Zutphen. Het voorspel van de 3de helft. Er moest natuurlijk eerst nog wel gevoetbald worden. Een echte Man Cave zoals dat tegenwoordig zo mooi heet. Van een jongetje werd je hier in de loop der jaren een echte vent.

De oude kantine van Wilhelmina SSS kon je vergelijken met een gezellige bruine kroeg met een te laag plafond. Te weinig barkrukken, veel elftalfoto’s, veel bekers, te veel rook, meters bier en onverstaanbare walmen van gesprekken. Maar een prima sfeer.

Tegenwoordig zijn de kleedkamers veel groter, je kan je kleding beter kwijt, douches doen het altijd, beter licht, schone vloeren, sommige kleedkamers hebben zelfs een kluisje, maar minder sfeer.

Vele kantines zijn geen echte voetbalkantines meer, maar maken onderdeel uit van wat het meest lijkt op zeg maar een congrescentrum. Weinig sfeer, heeeeeel veel ruimte. Alles wordt netjes opgeruimd want het kinderdagverblijf en de naschoolse opvang maakt er na het weekend ook weer gebruik van. Of anders misschien de bloedbank of een of andere Chinees.

Jong belegen

‘Jongens omkleden, over 20 minuten begint de wedstrijd.’ Dezelfde jongens kwamen altijd te laat. Rituelen had je al op jonge leeftijd. Je zocht een plek in de te kleine kleedkamer. Ondergetekende zocht altijd een hoek op. Gaf voor mij vrijheid, want je bent niet voor niets buitenspeler. ‘Zijn er genoeg haakjes? Heeft iemand een extra broekje bij zich? Lekker gepoetst die schoenen! Heb je die tas wel open gehad deze week, mijn god wat een lucht. Tegen wie spelen we eigenlijk? Wat is die vloer smerig! Hebben we genoeg man?’

Eerst shirt, dan broekje en dan de sokken en schoenen. Je had ook spelers die deden precies het omgekeerde. Shirt in of of uit de broek? ‘Heb jij een oranje Adidas shirt met een Adidas broekje? Mag dat wel van de club? Nieuwe schoenen? Bij Houx of Harbach gekocht?’

In deze tijd, jaren 70 / 80, zag je vooral Adidas, Quick (met spekrand) en voor de smalle voet, Puma’s. Nike zag je bijna nog niet. Zwarte voetbalschoenen, natuurlijk! Kan me de tijd niet heugen dat iemand gekleurde voetbalschoenen had. ‘Kan jouw vader niet vlaggen, hij komt toch altijd kijken?’ ‘Nee’, zei de trainert. ‘Wie reserve staat, gaat vlaggen. Doe je best en heb vooral veel plezier. Na de wedstrijd verplicht douchen, anders gaan we je ouders bellen.’ Dit is tegenwoordig wel anders. ‘Nog even plassen. Zijn de portemonnees al ingeleverd? In die Miro tas ja.’ Sommige spelers tuffen alleen geconcentreerd naar het veld toe en anderen juist weer in groepjes.

Het geklik van afschroefbare noppen op de betonnen vloer van de gang richting de plek waar het vandaag moet gebeuren. Een mooier geluid op dat tijdstip bestond niet.

Ergernissen

Een koude douche, handdoek vergeten, wachten op een douche, altijd weer dat pisstraaltje, recht in een remspoor van je buurman loeren, onderbroek op de natte modderige vloer laten vallen (dan maar zonder onderbroek de spijkerbroek in), onderbroek die tijdens de wedstrijd in je kont kruipt, elastiekje uit je sportbroekje, een loszittende schroefnop, een smerige en te volle prullenbak, kleedkamer delen met een ander team. ‘Ben ik echt de laatste? Dan zit er niks anders op dat ik dus moet vegen.’

Maar wat hadden we een lol in kleedkamer 4. Maar het gevoel zegt dat het ook kleedkamer 5 geweest kan zijn.

De pubertijdjaren

Later gingen de hormonen meer opspelen in de kleedkamer. Pubers hoor je harder, pubers ruik je harder en pubers zweten harder. Alles begint te groeien en dat maak je allemaal mee in kleedkamer 4. Maar mijn gevoel zegt dat het ook kleedkamer 5 geweest kan zijn. Terwijl de een in gedachten met een loep zijn eerste borst (en zak) haar tevoorschijn probeert te toveren, is de rechtsachter al bezig in de spiegel om zijn movember snor bij te punten.

Facebook bestond nog niet. Maar wel Florieneke Bos! Dit was echt een hot item onder de douche. ‘Jeetje wat was jij vandaag slecht zeg!’ ‘Maak je niet ongerust, vanavond leg ik hem er wel in.’ Zo kan die wel weer…

‘Tot zo!’ Via de gang kijkend op de klok (die er nog steeds hangt) links de klapdeuren door, met een beweging de tas in het rek, nog even de blaas lozen en op naar de 3de helft!

P.S. Elke kleedkamer had een kraan bij de douche op 20 cm van de vloer. Wat was hier het nut van? Met mijn dorstige mond kon ik hier nooit bij!

Peter Kiezebrink

(Ik voetbalde ongeveer 4 jaar met mijn vriendjes bij Wilhelmina SSS, in de periode 1975 t/m 1979 (ik kan er een jaar naast zitten). Mijn bijnaam was toentertijd Rensenbrink! Daarna vertrok ik naar Den Haag. Mooie stad achter de duinen. De Schilderswijk, Lange poten en het… )

[block id=”16399″]

[gap]

0