‘Ik kan alleen maar trots zijn, op ons allemaal’

Herman Tuininga was de afgelopen 3,5 jaar voorzitter van FC Zutphen. Een roerige en soms ook moeilijke periode, maar wel met tal van hoogtepunten. We blikken samen met Herman terug op zijn tijd als voorzitter, een avontuur waar hij met een trots gevoel aan terugdenkt, maar waar afgelopen vrijdag een einde aan kwam.

Welk gevoel overheerst?

‘Ik zit hier met een trots gevoel. De coronaperiode drukte een zware stempel op mijn tijd als voorzitter. Als ik terugblik, ontkom ik daar niet aan. Het heeft een zware deken over de maatschappij gelegd. Maar als ik kijk wat we bij FC Zutphen gerealiseerd hebben en welke vrijwilligers er allemaal hebben meegeholpen, dan zijn we er gelukkig behoorlijk goed uitgekomen. Daar komt ook mijn trots vandaan. Alle mensen die hebben geholpen, door er samen de schouders onder te zetten, daar ben ik trots op.’

Hoe staan we ervoor?

‘We staan er goed voor. Het voetbal bloeit, we hebben veel vrijwilligers en er zijn een aantal mensen opgestaan om het bestuur te helpen. Dan kan ik alleen maar trots zijn, op ons allemaal.’

Wat heeft ons – naast de hulp van vrijwiligers – het meest geholpen?

‘Onze flexibiliteit. Als je in de huidige maatschappij wilt overleven, dan moet je flexibel zijn. En je kunnen aanpassen waar nodig. Dat hebben wij als club in de moeilijke corona periode volop gedaan. Door steeds te kijken wat we wel konden doen, binnen de gestelde maatregelen. Die veranderden soms per dag. Dan moet je daarin mee, om je leden te kunnen blijven bieden wat ons bindt: voetballen. We hebben de boel nooit dichtgegooid. Gelukkig maar, want daar heb ik een beetje een hekel aan. We hebben dat als vereniging echt heel goed gedaan, door altijd het voetbal voorop te stellen.’

Je hebt best wat voor je kiezen gehad…

Ja, er is veel gebeurd in drieënhalf jaar. Het is een film die ik soms afspeel voor mezelf. Keuzes rond prestatievoetbal; lastig, maar dat hebben we wel gedaan. En we hebben een aantal financiële uitdagingen overwonnen, de al genoemde corona periode doorstaan, we zijn gestart met verduurzamen, waaronder de aanleg van LED verlichting. Dat ging niet eenvoudig, maar is wel gelukt. We hebben een mooi nieuw hoofdveld, waarbij we na goed overleg de betrokkenen hebben kunnen overtuigen om voor kunstgras en niet voor een hybride veld te kiezen. We hebben jaarlijks een prachtig U13 Toernooi. Het trainingskamp naar Oostenrijk begint een mooie traditie te worden. Er zijn elk jaar meerdere voetbalactiviteiten voor onze jeugd en  we hebben zelfs een prachtig pannaveld, dat feestelijk werd geopend.’

Welke boodschap heb je nog voor onze leden?

‘Blijf met elkaar verbinden en heb respect voor elkaar. Spreek elkaar aan op gedrag als dat nodig is. En blijf elkaar helpen om een fatsoenlijke club te blijven. Zo speelt er nu een discussie in de maatschappij over alcoholgebruik bij sportclubs. Ook voor onze club is dit een thema. Je kunt het als ouder prima vinden dat je kind onder de 18 alcohol drinkt, maar bij een controle is de club de dupe. Er volgt een hoge boete, met zelfs het risico dat we onze vergunning kwijtraken. En dan dupeer je dus alle leden. We moeten elkaar hier op aan blijven spreken. En tot slot, als je bij een vereniging wilt horen… doe iets terug voor je club. Ook al is het ‘maar’ een paar keer per jaar. Als iedereen zijn steentje bijdraagt, hebben we daar samen veel profijt van.’

Je bent zelf ook nog altijd voetballer. Wat blijft je als voetballiefhebber bij van jouw tijd als voorzitter?

‘Dat we altijd zijn blijven voetballen. Ook toen het nog maar in tweetallen was toegestaan. Dat deden we, omdat we zo graag voetballen. Ruud Theloesen was daar belangrijk bij. Hij bedacht steeds weer voetbalvormen die wel mogelijk waren.’

Het afgelopen seizoen was jouw enige volledige seizoen als voorzitter, zonder corona gedoe. Toch?

‘Inderdaad. Het afgelopen seizoen hebben we weer een normaal seizoen gedraaid. En dat was genieten! Het 1e elftal werd ongeslagen kampioen, heel belganijk want wij horen als club gewoon niet in de 3e klasse. We hebben schitterende feestavonden gehad, we kregen het Oostenrijke SC Wald op bezoek, dat zelfs meehielp om het veld sneeuwvrij te maken. Dat leverde voor zoveel mensen een onvergetelijke dag op. En het zorgde ook nog eens voor een recordomzet in de kantine! Op die dag kwam alles voor mij samen: voetbal, plezier, vrijwilligers, feest en een goed resultaat op sportief en financieel gebied. Bovendien sluit ik het seizoen als voorzitter af met maar liefst 10 kampioenschappen. Geweldig dat het er zoveel waren. En ook mooi dat ze dat allemaal op een eigen manier hebben kunnen vieren. Waarbij we alle kampioenen ook de aandacht hebben kunnen geven die ze verdienen, want onze club is meer dan alleen het vlaggenschip.’

Hoe gaan jouw bezoekjes aan de club eruit zien als je geen voorzitter meer bent?

‘Dat is eigenlijk heel simpel. Net als de tijd voordat ik voorzitter werd. Ik zal er iets minder vaak op zaterdag zijn. Maar het vrijdagavond voetbal is om de 3 weken, ik train op donderdag lekker door, op zaterdagmiddag kijk ik de thuiswedstrijden van het 1e. Doordeweeks zijn er geen vergadermomenten meer. Dus vooral ‘s avonds krijg ik wat meer rust. ‘

En in welke rol als vijrwilliger zien we je terug?

‘Haha, daar heb ik wel plannen voor. Maar het eerste jaar doe ik niks. Mijn bedrijf heeft mijn aandacht nodig, want het is zakelijk hartstikke druk. Dus ik ga wel lekker voetballen en naar de sportschool, maar binnen de club doe ik verder even niets.’

Dankjewel namens alle leden voor de 3,5 jaar dat je met passie en toewijding voorzitter was en al het goede gewenst voor de toekomst.

‘Dankjewel. Dat wens ik de club ook. Bedankt aan alle vrijwilligers die zo hard hebben meegeholpen. Blijf dat doen zodat onze club kan blijven bloeien en groeien.’