WSV MO11-1 – FC Zutphen MO11-1, uitslag 2-2

Het was nog even spannend of de bekerwedstrijd door zou gaan, maar gelukkig konden we nog gewoon voetballen. Na veel praten is namelijk op het laatste moment besloten dat de groep een overstap gaat maken naar MO13-2. Het aantal dispensatie speelsters is één van de reden dat hiertoe besloten is.

Als MO11-1 zijnde mochten we dus op 31 augustus afreizen naar Apeldoorn om daar tegen WSV MO11-1 te laten zien waar we staan na wel één keer trainen. De ter plaatse verzonnen yell van de meiden maakte duidelijk wat de doelstelling van die ochtend was. Imke in het midden van de meiden riep “Wat gaan we doen?“ De meiden riepen daarop in koor…. “WINNEN!” En dat drie keer. De tegenstander was duidelijk onder de indruk.

In onze mooie, nieuwe, maar tijdelijke voetbalshirts mochten we op kunstgrasveld 3B in de brandende zon onze wedstrijd gaan spelen. De meiden lieten, ondanks de omstandigheden, een boel inzet zien. Dankzij de “oud” teamgenoten Tess en Lois hadden we in totaal 4 wissels. Zowel Tess, Lois als Marit hadden eerder die ochtend al een wedstrijd gespeeld en waren dus niet helemaal fris meer, maar daar merkte je weinig van. Ook een welkome aanwinst is Nina, zusje van Imke. Na haar turnperiode heeft ze eindelijk besloten om op een “echte” sport te gaan.

Hoewel 4 wissels met dit weer wel plezierig is, maakte het wel dat de meiden soms op een iets andere positie speelden dan dat ze gewend waren. Al met al deden ze dat allemaal erg goed.

De wedstrijd ging behoorlijk gelijk op. Tess liet zien dat ze het scoren nog niet verleerd is. Ze was er nog maar net ingekomen of ze had de bal al in het net liggen. Ondanks dat de verdediging goed stond en Imke soms met gevaar voor eigen leven zich voor de bal gooide, wist WSV toch gelijk te maken.

De scheidsrechter, die goed floot, maakte duidelijk dat hij geen zin had in een lange rustperiode. We bleven daarom op het veld en hadden net genoeg tijd om wat fruit weg te werken.

De tweede helft ging ook weer op en neer. Lynn H. gaf, na één van haar befaamde rushes over de linkerkant, een hele mooie voorzet. Marit stond goed opgesteld en plaatste met binnenkant rechts de bal mooi in de hoek. 1-2.

De tegenstander had een speelstertje rondlopen die goed kan voetballen. Het was een mooi gezicht om te zien hoe haar acties telkens strandde op onze rots in de branding…Lieke. Mocht WSV dan per ongeluk eens een gaatje vinden door onze verdediging, is het een prettig gevoel te weten dat er altijd Imke nog is.

Haar zusje Nina, die voor het eerst in haar leven een wedstrijd speelde, hield zich goed staande. Met haar uitgesproken voorkeur voor de rechtsback positie gaat ze onbewust haar vader achterna, zelf ook één van de bekendste rechtsbacks die de club heeft voortgebracht.

Helaas konden we de voorsprong niet verder uitbreiden. Terra had nog enkele goede schoten, maar de keeper van WSV hield de ballen helaas tegen. WSV wist uiteindelijk nog een keer te scoren en dat resulteerde in de eindstand. 2-2.

De penalty’s werden in ons voordeel beslist, waar gezegd moet worden dat Imke er niet één heeft doorgelaten.

Al met al een nuttige, leuke en erg warme wedstrijd. Dat smaakt naar meer.

Tot volgende week.

Een trainer

0