Column: Vrouwenvoetbal is gewoon voetbal

Op de terugweg naar huis, na de bekerfinale tussen Ajax en PSV, drong het pas tot mij door hoe scherp het inzicht is van een vrouwelijke collega. Zij deelde het bijna achteloos in een gesprekje over de droomtransfer van Vivianne Miedema naar Arsenal. “Toen ik als klein meisje begon te voetballen,” zei ze, “droomde ik ervan de nieuwe Phillip Cocu te worden, totdat ik in de gaten kreeg dat dat nooit zou gebeuren.”

Je zult meisjes van nu niet meer horen zeggen dat ze de volgende Georginio Wijnaldum of Wesley Sneijder willen zijn. Veel eerder komen ze uit bij een sterspeelster van Oranje of een voetbalster van hun favoriete Eredivisieclub. In nog geen tien jaar tijd zijn vrouwelijke voetballers de idolen geworden voor de huidige generaties jonge meiden op het veld. Dat zegt veel over de kracht van de sport. Die alleen nog maar meer aan kracht zal gaan winnen met het Europees kampioenschap voetbal (over zes weken in het verschiet). De openingswedstrijd is al bijna uitverkocht (ruimte voor 23.000 toeschouwers) en met de kaartverkoop voor de andere wedstrijden ligt het ook meer dan op koers. Je ziet, je hoort en je voelt het: Voetbal wordt de next big thing voor vrouwen.

Toch wil ik ook een kritische kanttekening plaatsen. Want wanneer wij de sport zo blijven organiseren als we nu doen, gaan we het vrouwenvoetbal niet brengen waar het zou horen: De populairste sport voor vrouwen in Nederland. Als we de sport echt verder willen helpen, dan moeten we ons dwingen om met andere ogen naar de sport te kijken. Namelijk niet meer door mannen- maar door vrouwenogen. Veel facetten van het vrouwenvoetbal zijn immers niet te vergelijken met mannenvoetbal en vrouwen hebben bovendien het volste recht om het heft in eigen handen te nemen als het om hun eigen sport gaat. Dit betekent dat mannelijke bestuurders een flinke stap terug moeten nemen in hun verantwoordelijkheden binnen het vrouwenvoetbal. De bond, de betaald voetbalorganisaties en amateurverenigingen zullen ruim baan dienen te maken voor topvrouwen uit het voetbal.

Maar waar begin je?

Laten we eerst, voordat we beginnen, eens stoppen met de term vrouwenvoetbal. Slaat nergens op. Vrouwenvoetbal is gewoon voetbal. Net als het voetbal voor mannen, geen mannenvoetbal heet. Als dat rond is, zijn wij aan de beurt, de bond. We zullen een vrouwelijk boegbeeld uit het topvoetbal moeten vinden, dat de volle verantwoordelijkheid neemt voor de uitbouw van het succes van de sport. Zij zorgt er direct voor dat het topvoetbal verdwijnt uit de amateurtak én dat in de directies van betaald voetbalclubs vrouwen komen. Alleen zo worden we van wereldklasse.

Daar verlang ik naar. Naar een sport waarin elk meisje in Nederland, dichtbij huis kan voetballen en van het moment mag dromen dat het stadion opveert als ze aan de bal komt.

Jan Dirk van der Zee is directeur amateurvoetbal KNVB. In zijn wekelijkse column bericht Jan Dirk over alles wat voetbal mooi maakt (en soms lastig) en geeft hij zijn kijk op het voetbal en het verenigingsleven. Reageren? Dat kan via jandirk.vanderzee@knvb.nl.

0