Column: Kritiek uit onverwachte hoek

Eindelijk. Voor het eerst in mijn loopbaan bij de KNVB kon ik een beslissing nemen waarvan ik bijna zeker wist dat iedere voetballiefhebber er blij mee zou zijn. Want wie ik ook sprak over dit onderwerp, niemand zag bezwaren. Clubs niet, spelers niet, instanties niet. De meeste mensen vroegen zich zelfs af waarom we dit niet veel eerder hadden gedaan. Heerlijk toch? Zomers wat langer doorvoetballen, maar in de koude wintermaanden iets minder vaak de wei in. De nieuwe speeldagenkalender ontving zelfs op Facebook, uitsluitend positief commentaar. Uniek.

Totdat ik werd gebeld door de voorzitter van de Koninklijke Haagsche Cricket en Voetbal Vereeniging. Die klonk een stuk minder enthousiast. Naar zijn smaak was dit typisch bondgedrag: ‘Zeist beslist.’ Waarom had nou niemand even de moeite genomen om navraag te doen bij verenigingen zoals zijn vereeniging? Clubs met twee hoofdsporten. Die in de winter voetballen en in de zomer cricket spelen. Al meer dan honderd jaar. Een kind kon toch begrijpen dat je met de nieuwe speeldagenkalender in de problemen zou komen als je cricket speelt?

Eerlijk? Geen idee. Cricket is niet mijn ding. Buiten wat vage beelden van Studio Sport die ik mij herinner, heb ik nog nooit een wedstrijd gezien. Veel verder dan het beeld van mannen in gebreide spencertjes, die stokjes omver proberen te kegelen, kom ik niet. Noem het een gebrek aan opvoeding of een missend onderdeeltje in mijn algemene ontwikkeling, in het Friese Gorredijk, was de sport cricket nou niet bepaald top of mind. Hockey was al kak. Laat staan cricket. Hoe dan ook, het verdiende niet de schoonheidsprijs om deze historische verenigingen uit Den Haag en Rotterdam over het hoofd te zien. Terwijl we toch echt in de waan waren dat we iedereen hadden gesproken, waar potentieel een probleem mee zou kunnen ontstaan. Ik besloot de voorzitter daarom direct mijn excuses te maken.

De sfeer in de knusse kantine van de Koninklijke Haagsche Cricket en Voetbal Vereeniging (begonnen als Haagsche Cricket Club in 1878) was aanvankelijk om te snijden. Of zoals mijn collega zachtjes voor zich uitsprak: ‘crematies zijn gezelliger.’ Nou vond ik die constatering wat overdreven, maar ik kon mij voorstellen dat je er zo over denkt. Op uitnodiging van de voorzitter van de Haagsche club waren ook de bestuurders van HBS Craeyenhout (1893), H.V & C.V. Quick (1896) en de Rotterdamsche Cricket & Voetbalvereeniging V.O.C. (1895) aangeschoven. Pas toen de oplossing werd besproken (aantal wedstrijden naar voren halen in het speelseizoen), brak het ijs en kwamen de verhalen op tafel. Schitterend. Deze verenigingen zijn geen museumstukken, maar moderne clubs die midden in de samenleving staan en op een open manier worden georganiseerd. Over geld, sportieve successen, aanwas van leden en hulp van vrijwilligers hebben ze niks te klagen. Het is er in overvloed. Als je wilt kun je dit weekend gaan kijken, dan begint het cricketseizoen. Schijnt leuk te zijn.

Jan Dirk van der Zee is directeur amateurvoetbal KNVB. In zijn wekelijkse column bericht Jan Dirk over alles wat voetbal mooi maakt (en soms lastig) en geeft hij zijn kijk op het voetbal en het verenigingsleven. Reageren? Dat kan via jandirk.vanderzee@knvb.nl.

0